مهمترین فاکتورهای تشدید کننده ی همخواری : :
1- ازدحام : تراکم بالا موجب نزدیک شدن بیش از حد پرندگان به یکدیگر می شود .
2-حرارت بالا: زمانی که پرندگان در گرمای نا خوشایند قرار میگیرند ممکن است باعث عصبانی شدن پرندگان بالغ یافت می شوند .
3- سن : نور شدید یا قراردادن پرندگان در زیر نورهای طولانی مدت می تواند سبب ایجاد خصومت بین پرندگان شود . نور مداوم ممکن است سبب ایجاد استرس برای پرندگان شود.
4 - نبود خوراک یا آب و همچنین کمبود فضای کافی در خط تغذیه و آبرسانی : اگر پرندگان مجبور به مبارزه برای دستیابی به آب و غذا شوند  یا اگر پرندگان گرسنه بمانند ، نوک زنی افزایش خواهد یافت .
باید مطمن شوید که پرندگان همواره و آزادانه به آب خوراک دسترسی دارند
5 - تجهیزات : طراحی غیر اصولی قفس ها ، داخوری ها یا منبع آبخوری ها با یک لبه تیز می تواند سبب جراحت شود که باعث جلب توجه پرندگان دیگر و تحریک کردن آنها به نوک زدن می شود .
6- نور بیش از حد : نور شدید یا قرار دادن پرندگان در زیر نورهای طولانی مدت می تواند سبب ایجاد  خصومت بین پرندگان شود .نور مداوم ممکن است سبب ایجاد  استرس برای پرندگان شود .
7- جیره های غذایی نا متعادل : انرژی بیش اندازه بالا  و جیره های کم فیبر باعث بیش فعالی و پرخاشگری پرندگان می شود . خوراک هایی که کمبود پروتیين و دیگر مواد مغزی به ویژ متیونین (یک اسید آمینه گوگرد دار )دارند  میتوان باعث نوک زدن به پر و بال دیگر پرندگان شود .
8 - آمیختن انواع گوناگون پرنده : آمیختن  پرندگان با سنین متفاوت وخصوصیات گوناگون به دلیل بر هم زدن نظم طبیعی ، نوک زنی گله افزایش میدهد .
9- تعقیرات نا گهانی در محیط زیست یا عمکرد های مدیریتی : اگر شما قصد دارید که پرندگان جوان را به مکان دیگری منتقال کنید بهتر است تا برخی از خطوط تغذیه (feeder) و آبخوری ها را نیز انتقال دهید . اگر قصد استفاده از خطوط تغذیه و آبخوری های بزرگتری دارید ، بهتر است در روزهای ابتدایی تجهیزات کوچکتر را نیز برای کمک به پرندگان ،زمان تعقیر قرار دهید .
10 - لانه های براق یا کمبود لانه های تخمگذاری : هیچگاه چراغ های براق را نزدیک آشیانه قرار ندهید . همچنین لانه اضافی برای قرقاول ها قرار دهید . نوک زنی به مقعد ، یکی از مشکلات رایج قرقاول های تخم گذار می باشد . 
11 - اجازه دادن به بقای پرندگان آسیب دیده در گله : قرقاول ها به پرنده های فلج شده یا آسیب دیده و یا مرده نوک خواهند زد  و این امر به دلیل کنجکاوی و خوی اجتماعی می باشد

-  بهتر است گله قرقاول مادر روی بستر نگهداری شود. 
۲-  هر ۴ عدد قرقاول دستکم یک متر مربع فضا نیاز دارند. 
۳-  نظافت بستر را رعایت کرده و به فاصله های منظم ضدعفونی و تمیز کنید. 
۴-  از قرقاول هایی که نسبت خواهر و برادری دارند برای تشکیل گله استفاده نکنید. 
۵-  سیستم روشنایی محیط پرورش قرقاول باید توان تنظیم نور را داشته باشد. 
۶-  مناسب ترین اندازه ی نور در زمان تخم گذاری ۱۰ الی ۱۵ لوکس می باشد. 
۷-  روشنایی های با میزان زیاد باعث ایجاد بیماری کانی بالیسم که به معنی هم دیگر خواری می باشد در بین گله خواهد شد. 
۸-  تهویه سالن اهمیت زیادی دارد. تهویه باید دائم و منظم بوده و شدت آن نباید به صورتی باشد که شوک دمایی در سالن ایجاد کند. 
۹-  کنترل حرارت سالن قرقاول مولد باعث بالا رفتن کیفیت تولید شده و جلوی استرس های دمایی را می گیرد. بهترین دما ۲۲ تا ۲۶ درجه می باشد. 
۱۰-  کنترل رطوبت در محدود مجاز باعث خشک ماندن بستر شده و از ایجاد لجن و قارچ درکف بستر جلوگیری می کند. بهترین رطوبت سالن قرقاول ۲۵ الی ۵۰ می باشد. 
۱۱-  رطوبت کم ( خشک بودن بستر ) قرقاول را دچار بیماری های تنفسی می کند. 
۱۲-  استرس را در محل کنترل کنید. استرس می تواند از تغییر ناگهانی نور و یا خاموشی های بیجا، ورود یک شخص، حیوان و یا شیئ نا آشنا برای پرندگان و یا ایجاد صدا باشد. مهمترین استرس ها توسط تغییرات جیره غذایی و دمای محیط حاصل می شوند

توليد گوشت و تخم با كميت بالا وكيفيت مطلوب و همچنین پرورش بمنظور نمايش و  زينتي، مستم تأمين شرايط سلامت و بهداشت است. تعداد قرقاول در يك مجتمع پرورشي مهم نيست، آنچه مهم است اجراي برنامه هاي درست براي پيشگيري از بيماريهاي گوناگون به منظور دستيابي به توليد اقتصادي است. يك پرورش دهنده خوب قبل از هر كار بايد فارم را به گونه اي مديريت كند كه احتمال شيوع بيماري در آن به حداقل برسد.يكي از مهمترين و اساسي ترين روشهاي پيشگيري از بيماريها، رعايت پاكيزگي و بهداشت است. به عبارت ديگر، استفاده از خوراک بهداشتی كه به عوامل بيماري زا، آفت كشها، ه كشها و فضولات طيور آلوده نباشد، استفاده از آب تميز و آبخوري بهداشتي، جايگاه پاكيزه، بخصوص براي جوجه هاي يكروزه و نیمچه هاي تخمگذار و همچنين خريد جوجه ها و نيمچه هاي سالم و تميز كه به هيچ نوع بيماري مبتلا نباشند از جمله مواردي است كه جهت تأمين بهداشت و پيشگيري از شيوع امراض بين قرقاول ها بايد به دقت رعايت شود. 

جوجه ها پس از خروج از تخم، به سالن چهار هفته اول منتقل مي گردند. چهار هفته اول پرورش از اهميت خاصي برخوردار است لذا مدیریت در این مرحله از اهمیت بسزائی برخوردار است. بدين منظور بايستي تمام تجهيزات و امكانات لازم را براي ورود جوجه ها به سالن مهيا نمود. جايگاه اوليه جوجه ها بايستي گرم باشد و آب و غذا به راحتي در دسترس باشد. براي اين منظور مي بايستي از صحت و سلامت كليه آبخوريها، دانخوريها و تمام منابع گرمازا اطمينان حاصل نمود زيرا جوجه ها در ده روز اول زندگي نمي توانند خود را با شرايط محيط وفق دهند بنابراين منابع گرمازا از مومات اساسي به شمار مي رود.بايد در نظر داشت اگر جوجه ها در زير مادرمصنوعي يك جا و در مركز آن جمع شوند درجه حرارت را بايستي کاهش داد و اگر در اطراف پراكنده شوند درجه حرارت زير مادرمصنوعي را بايد افزایش داد، حالت مطلوب پراكندگي يكنواخت زير مادر مصنوعي با توزیع مناسب جوجه ها در کل سالن مي باشد.دمای سالن پرورش جوجه ها در روز اول باید 28 درجه سانتيگراد بوده و دمای زير مادرمصنوعي نیز 38 درجه سانتيگراد تنظيم گردد. بازاي هر هفته، 8/2 درجه سانتيگراد از حرارت مادرمصنوعي کاسته و نهايتاً به 28 درجه سانتي گراد تقليل مي يابد. رطوبت داخل سالن پرورش نيز در ابتدا بايست حدود 65 درصد تنظيم گردد تا از بروز مسائل و مشكلات پرورش جلوگيري شود.